Foei of ahhhh?!
Eigenlijk verdien ik een tik op de eigen vingers vanwege zo lang niets schrijven over de vorderingen…. Of wellicht juist een steuntje in de rug…..
Toen ik de vorige keer in het logboek mijn activiteiten optekende, dacht ik: “ de volgende logboek aantekening maak ik als ik de hele binnenkant dicht heb….. “ Nu ben ik zo’n 5 maanden verder….. en nog altijd kan ik niet zeggen dat ik de binnenkant dicht heb….. er moet nog altijd polyesterwerk gebeuren….
Maar een tijdje niets melden heeft ook weer iets leuks; in plaats van een klein stukje heb je nu bijna een avondvullend relaas…..
Geen zorgen, je mag ‘t in delen lezen! 😉
In de tussentijd is er namelijk wel van alles gebeurd; Ik heb een snor gehad, die is ook al weer verdwenen, ik heb geschuurd, ik heb ouderwets gehakt en gesloopt, de boot is verplaatst, de tent is opnieuw af en opgebouwd….ik heb afgezien maar zeker ook lol gehad. Kortom, weer behoorlijk wat te melden.
Als ik terug lees door mijn logboek, lees ik toch behoorlijk wat optimisme en enthousiasme, daarmee is dit, denk ik, een van de eerste logboek notities die wel een aantal meer cynische kanten kent….. het leven van een botenbouwer kan nu eenmaal niet altijd over rozen gaan. 😉
Natuurlijk zit ik nog bomvol enthousiasme, maar de afgelopen tijd is wel bij tijd en wijle echt wel bikkelen geweest. Dat moet natuurlijk ook eens gezegd worden anders lees ik dit over een aantal jaar nog een keer, en zou ik spontaan het idiote idee krijgen nogmaals een dergelijk traject op te pakken….
(ik sluit overigens bij voorbaat niets uit, maar verwacht niet heel snel een polyester boot van deze omvang en in deze conditie nogmaals aan te pakken. Wellicht een geruststelling voor San.)
Tsja, waar begin je na zo’n enorme tijd…..We zijn afgehaakt na de camping tocht. Op dat moment was de voorkant en de achterkant open. Met enige trots, maar met vooral veel jeuk kan ik zeggen dat de voorkant en de achterkant in de polyester staan, dat er reliëf in gelamineerd is. Dat is misschien wel het nare aan deze post…. Het klinkt als helemaal niets…. Terwijl het zo’n enorme puist werk geweest is… Deze foto’s zeggen mijns inziens wel een voldoende.
Nadat de leden van K-D-S me hebben geholpen met het openslopen van de voor en achterkant, heb ik me meerdere weekenden kwaad gemaakt om alle rotte lagen polyester eruit te slopen. Dat is een kwestie van een stootijzer, een koevoet , een zware hamer, tijgerbalsem en veel zweet….. Na al dat gebeuk is er een ondergrond die redelijk kaal aandoet.
Echterrrrrr niets is minder waar, in deze ondergrond zitten namelijk nog wel een aantal rotte plekken. De grove rotte lagen zijn eraf, maar vocht is op sommige plekken verder gegaan en op die plekken is het polyester ook gewoon te ver heen om overheen te lamineren. Dus na het beuken gaat het pas echt los….. Een grote bende schureritus…. Met een slijptol dagenlang schuren, kap op en gaan met die banaan… lekker polyester rondstrooien. Ik heb het al eens eerder geschreven, maar ieder friemeltje polyester zit in een glasmat….. en als je een glasmat schuurt, krijg je kleine glas stofdeeltjes….. en die glasdeeltjes komen op je huid…. en daarvan krijg je me toch een partij JEUK!!! Holysmokeritus! Echt onbehoorlijke jeuk.
Aan iedereen die denkt dat het meevalt, ik zou zeggen koop een bak glaswol+ een slaapzak…. Prop de slaapzak vol met glaswol en stap daarna poedelnaakt in de slaapzak…..Lekker ronddraaien–> dat komt in de buurt van het polyester gevoel…
Hier lach ik er nog om…….
Hier is het al wat minder…..
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=FA6i7A9mi_s[/youtube]
Maar gelukkig komt aan al dat soort feesten een einde 😉 ik was gelukkig klaar met het schuurwerk. Dus toen vrolijk begonnen met de onderlagen. Eerst een “gewone”mat, lekker insoppen, en vast smeren, dan een belachelijk zware mat, voorstrijken, neerleggen en vast soppen. Natuurlijk daarna goed ontluchten! Dan weer soppen met polyester, en de laatste “gewone”mat erop leggen. Onthoud wel dat een gewone mat, nog altijd wel van de dikte is die je standaard gebruikt; 400gram.
Dan moet dat feest natuurlijk een tijd drogen. In de tussenliggende weekenden hebben we (Michiel en ik) het dak vast geschroefd. Dat is dus eerst uitmeten met een kalklijn, dan boren (zo’n 50 deklatten) dan verzinken en daarna een (gruwelijk dure!!!) schroef erin. Hatzaaa!!!! Ziet er strak en supertje stevig uit!!! Voelt direct ook beter als je over het dek loopt.
Oh ik vergeet helemaal te vertellen over mijn polyester lijm avontuur….. hahahaha!!! Ook een mooi staaltje “leren in de praktijk”!! De dekconstructie balken wilde ik graag verlijmen met het dek.
Zie hier het resultaat:
Uiteindelijk gingen we dat, zoals zojuist beschreven, dus ook nog schroeven, maar ook nog lijmen om de eventuele gaten ook te vullen. Maar dat polyesterlijm moet je dus aanmaken met een beetje harder. Letterlijk een beetje….. ik had het beetje iets ruim genomen….. dus een scheut van die harder erbij gedaan. Die hele pasta in een snoepzak gedaan en de kieren tussen het dek en de balken helemaal vol geblaft met deze mix…. Ging fantastisch!
Dus nog een zak met dezelfde mix aangemaakt, weer de boot in voor een volgende lijmnaad…..
Ik stap de boot in en hoor een knisperend geluid…. Een beetje een haardvuurtje…. En zie tot mijn schrik een enorme rookontwikkeling uit de zojuist gevulde naad komen….. WHOOPSIE!!!!!
In blinde paniek natuurlijk Bob gebeld, die bleef er gelukkig wat kalm en nuchter onder….”wellicht wat teveel harder….” AAARRGGGG, hand op het dek gelegd, dat is toch nog zo’n 1,5 centimeter hardhout…. HOLYSMOKES HEEEET!!!!! Dus snel een emmer water gehaald: KOELEN die bende!!! Gelukkig was het koelen voldoende om de reactie enigszins onder controle te krijgen…. …PPFFFFF oogje en een naald……
Hieronder de tweede snoepzak die ik had aangemaakt…
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=JG-HZMFm0NI[/youtube]
Efin, zoals ik al vertelde; al doende leert men.
Waar was ik? Oh ja, de bodemlaag polyester lag erin. Daarna druk bezig geweest de balkjes op maat te zagen en uiteraard om er mooie ronde hoeken aan te frezen. Die allemaal vast gekit aan de bodem, om dat hele netwerk van balkjes vervolgens in te lamineren. Gelukkig daar wel hulp bij gehad! Alle balkjes van de voorpunt, de zijkanten en de achterkant zijn nu ingelamineerd.
Dat is heel fijn, je merkt het namelijk ook meteen als je de boot instapt. Gewoon polyester heeft nog wel een beetje vering/beweging, maar zodra de balkjes gelamineerd zijn is dat weg. Dat komt doordat er reliëf in de vorm zit. Die hoeken geven de sterkte. Das natuurlijk heel belangrijk als we gaan droogvallen 😉
Maar, zou je zeggen nu is dat toch klaar? Hahaha, helaas…., nu ben ik druk bezig met het volgende project….. De kielbalk….. Die blijkt toch nat…. Hij is niet eens zo rot, maar gewoon toch wel op plekken zompig. Dus niet meer stijf….. Ik ga die er dan ook uit slopen, dan de kiel lamineren en ik leg er een dikke ijzeren U-balk in. Dat is zeker weten stijf 😉
Hier wat foto’s van het verwijderen van de kielbalk…. eerst de oude U-balk eruit.. (jaja, in mijn eentje die loodzware 9 meter lange balk eruit gehaald!!)
Dan de de houten kiel eruit…. Dat gaat soms best eenvoudig……
Soms wat minder eenvoudig….
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BYlFegcUAZ8[/youtube]
Ondertussen is de boot ook nog verplaatst….Van de ene kant van het terrein naar de andere.
An sich niet een hele spannende ontwikkeling, maar om een boot zonder zijn volledige stijfheid en constructie te verplaatsen is toch wel een spannende onderneming…. Dus ik heb mijn hart vastgehouden, maar hij lijkt het goed overleeft te hebben. De tent wel wat minder, maar die hebben wel opnieuw aangekleed en opgezet…
Geeft wel een mooie foto gelegenheid….. 😉 Dus hier een ouderwetse overzichtsfoto.
Helaas zit er nog wel ergens een gaatje in…. Want de tent bleek nog wel ergens lek….
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=s3RxDbL-YjU[/youtube]
AAARRGGGGG dat water in mijn schip….. ik word er depressief van….De volgende boot bouw ik in een schuur…hoog en droog.
Maar dat ga ik binnenkort wel ff fiksen.
Hieronder nog even een aantal overzichts foto’s van waar we nu staan.
Je zou het niet zeggen, maar an sich is er nu wel licht aan het einde van deze tunnel. Als straks namelijk de kiel af is, gaat het snel…. (hoop ik 😉
Dus nog een paar nachten doorhalen…. dan is ie morgen af…. (okay, overmorgen dan…. 😉
Nou kijkbuis kindertjes, tot zover weer de update.
